Langzaamaan kwam het voorjaar er weer aan kruipen, af en toe tegengehouden door wind en/of regen. Maar het liet zich daar niet door hinderen. Dat betekende dat ik vaker naar de moestuin fietste om daar de voorbereidingen te treffen voor een seizoen met bloemen, groenten en fruit. Bedden moesten worden ontdaan van een laag mulch (versnipperd hout, karton en bladeren) en van onkruid dat daar toch doorheen gedrongen was. Ik kocht nieuwe fruitstruiken en aardbeienplantjes om het fruitbos uit te breiden zodat er dit jaar meer jam gemaakt kan worden van fruit uit eigen tuin. En ik deed dat steeds vaker samen met Sabine, mijn collega-vriendin.
In april kwam de heermoes al weer in volle vaart opzetten en dat vraagt om veel actie. Ondertussen begon er aan diverse struiken en planten al één en ander te bloeien en te groeien. De rode bessen zijn altijd als eerste aan de beurt, vanaf half juni, om te plukken. Daar heb ik nu al wat kilo's van in de diepvries liggen, maar ook al jam van gemaakt. Het is altijd een flink karwei om de bessen van de takjes af te halen. Daarna volgen de frambozen en aardbeien en nu pluk ik nog wat laatste rode bessen, en de zwarte, witte en blauwe bessen. De kruisbessen moeten nog even wachten.
Tuin
Een moestuin onderhouden betekent niet alleen groente en fruit oogsten. Was het maar zo, denk ik soms. Na het gereed maken van de bedden - met het verwijderen van onkruid in de rest van de tuin ben je het hele seizoen bezig, dat is nooit klaar - kunnen de zaadjes in de grond of de voorgezaaide plantjes. Dat is niet mijn favoriete werk, ook omdat je weet dat een deel van het zaai- en plantgoed binnen enkele dagen al weer geheel verdwenen is, opgevroten door slakken, muizen, eenden of vogels. Dan staan er opeens allemaal witte plantstokjes waar niets meer naast groeit.
Ik verzin van alles om mee-eters op afstand te houden. Ze mogen wel iets mee-eten, maar de meesten kennen geen maat en vreten alles op wat er staat. Met netten heb ik een vervelende ervaring, die gebruik ik niet meer. Dus veel meer middelen dan ecologische slakkenkorrels, muurtjes met dubbelzijdig tape, eierschalen, bakjes met bier, schelpen, notendoppen en bungelende cd's kan ik niet inzetten. Maar dat werkt meestal niet afdoende. Het zij zo.
Er komen ook bloemen tot bloei en alle fases zijn van dichtbij te volgen. Zoals bij de allium en de lavendel.
Jam
Inmiddels staan er al weer flink wat potten jam op de planken. Ze zijn grotendeels gemaakt van fruit uit eigen tuin. Maar niet alles komt uit de moestuin. Van bijvoorbeeld sinaasappels, kiwi's en mandarijnen heb ik marmelades gemaakt. De verkoop kan weer beginnen.
Hoe wordt fruit jam?
Om jam te maken kook je fruit, al dan niet met water eraan toegevoegd, totdat het zacht is. Maar dan is het nog vloeibaar en om het jam te laten zijn, moet je een geleermiddel toevoegen. Voor jam is dat pectine. Pectine zit van nature in wisselende hoeveelheden in fruit. Aardbeien, kersen, nectarines en rabarber bevatten bijvoorbeeld weinig pectine. Citroenen, bessen en bramen juist veel. Om de jam te zoeten gebruik ik geleisuiker: suiker met pectine. Maar als het fruit al zoet is van zichzelf wil ik niet teveel suiker toevoegen. Bevat zoet fruit weinig pectine, dan voeg ik citroensap toe. Dat zorgt voor een lichte zure tegenhanger bij het zoete fruit en omdat citroen veel pectine bevat zorgt het ook voor het stevig worden van het gekookte fruit zodat het jam wordt. Soms koop ik meerdere citroenen tegelijk, waarvan ik het sap invries. Zo heb ik altijd citroensap op voorraad.
Dekentjes
Weer een nieuw dekentje
In de afgelopen maanden heb ik weer veel gebreid. Maar te lang en te vaak breien zorgt bij mij wel voor enig ongemak. Een stijve nek, pijnlijke bovenarm en schouder zorgen ervoor dat ik de breinaalden even in de wilgen heb gehangen. Het voorjaar trekt me ook weer naar de tuin, waar weer andere activiteiten plaatsvinden. Maar helemaal loslaten kan ik het niet. Inmiddels heb ik al weer een dekentje (op bestelling) af en ben ik begonnen aan het maken van een slinger van restjes katoen.
Het dekentje is klaar en dan?
Als het dekentje klaar is, moet het worden afgewerkt. Alle losse draadjes moeten worden weggewerkt zodat het werk er al wat minder rommelig uitziet. Daarna was ik de deken op een kort programma en span ik het vochtig op een foam mat waarbij ik het in vorm trek en vast zet met speciale pinnen. Dit wordt blocken genoemd, het opspannen van breiwerk om onregelmatigheden minder zichtbaar te maken en het breiwerk goed in vorm te krijgen.
Daarna de laatste handelingen zoals het erop naaien van een labeltje, het bevestigen van een etiket met naam, maat, materiaal en prijs van het dekentje en dan kan ook deze de verkoop in. De deken op de foto is inmiddels al weer verkocht.
Aanmelden nieuwsbrief
Heb je je nog niet aangemeld voor de nieuwsbrieven van VillaNora? Doe dit dan hieronder.